Przedsiębiorstwa stosują różne metody rozliczania kosztów. Koszty stałe i zmienne są rozdzielane podczas zarządzania sprawozdaniem finansowym.

Koszty stałe i zmienne mogą być rozdzielone na różne sposoby i zależy to od charakteru działalności i jej specyficznych wymagań. Przyjrzyjmy się niektórym z powszechnych sposobów rozdzielania kosztów stałych i zmiennych.

Koszty stałe to koszty, które są ponoszone regularnie, a koszty zmienne to te, które są ponoszone nieregularnie. Na przykład można powiedzieć, że koszty stałe firmy to koszt surowców, czynsz biurowy i pensje pracowników, a koszty zmienne to koszt produkcji i dystrybucji.

Teraz, oto niektóre z powszechnych sposobów rozdzielania kosztów stałych i zmiennych:

1) Rachunek kosztów bezpośrednich (Direct Costing)

2) Rachunek kosztów marginalnych

3) Rachunek kosztów działań

4) Prognozowanie odwrotne

Rachunek kosztów bezpośrednich

Rachunek kosztów bezpośrednich jest stosowany w firmach, które zajmują się handlem towarami i odbywa się poprzez rejestrowanie wszystkich kosztów bezpośrednich w arkuszu kosztów. Koszty bezpośrednie to te, które obejmują pracę, materiały i usługi świadczone klientom.

Przyjrzyjmy się przykładowi: Musisz wyprodukować 1 jednostkę produktu, który kosztuje 50$ i sprzedajesz go za 60$. Musisz zapłacić 10 dolarów jako koszt bezpośredni.

Rachunek kosztów bezpośrednich jest najprostszą metodą rozdzielenia kosztów stałych i zmiennych.

Rachunek kosztów marginalnych

Koszt krańcowy to różnica między całkowitym przychodem a całkowitymi kosztami. Jeśli chcesz obliczyć koszt krańcowy, będziesz musiał odjąć całkowite koszty od całkowitego przychodu.

Na przykład, jeśli koszt wyprodukowania jednej jednostki wynosi 5$, a sprzedajesz ją za 60$, to Twoja marża wynosi 55$. Jest to koszt każdej jednostki produktu.

Rachunek kosztów działań

Rachunek kosztów działań jest stosowany w przedsiębiorstwach, które działają w środowisku zorientowanym na usługi. Stosuje się go w celu odróżnienia kosztów działań od kosztów ogólnych.

Rachunek kosztów działań odbywa się poprzez rozbicie działań na jednostki czasu, a następnie przypisanie tych kosztów do poszczególnych działań.

Na przykład, trzeba wykonać zadanie trwające 100 godzin, wtedy należy podzielić je na 10 równych części, a następnie przypisać koszt 0,25 USD za każdą z godzin.

Prognozowanie odwrotne

Prognozowanie odwrotne to metoda, która służy do prognozowania przyszłości. Pomaga ona w przewidywaniu przyszłej sprzedaży.

Na przykład załóżmy, że w przyszłym roku Twoja sprzedaż wzrośnie o 50%. Jeśli musisz to przewidzieć, będziesz musiał wykonać prognozę odwrotną.

W prognozowaniu odwrotnym będziesz musiał wziąć sprzedaż na ten rok i podzielić ją przez sprzedaż z ubiegłego roku.

Wnioski:

Są to jedne z najczęściej stosowanych sposobów rozdzielania kosztów stałych i zmiennych. Mam nadzieję, że zrozumiałeś wszystkie aspekty.